3 دیماه 1390خداوندیه عشق پاک و مقدس رو توقلب منو دلم انداخت وازاون روز به بعدبودکه معنیه عشق واقعی رو فهمیدیم وباهم عهد بستیم که تا اخر عمربه پای هم بشینیم وعاشقانه وصادقانه همدیگرو دوست داشته باشیم وذره ای ازیاد خدا غافل نباشیم....
عشق یعنی عرفان,یعنی ازخودخواهی گریختن وبه دیگران اندیشیدن عشق یعنی تعهد,صداقت وطی کردن راهی نامعلوم که ممکنه به نابودی بکشه امامطمئنابه بیراهه نمیره چون عشق ازهوس مجزاست,هوس روهرکسی میتونه تجربه کنه اماعشق وفقط انسانهای پاک وخالص میتونن درک کنن,عشق مثل یه سایه بون میمونه که توسایه اش میخوابی ورویاهای زیبامیبینی.هرکس ممکنه ادعاکنه عاشقه امااین فقط یه ادعاست عاشق واقعی اونیه که به خاطردیگری ازحق خودش بگذره واهل ریاوفریبم نباشه..خیلیه فقط فکرمیکنن عاشقن امادرواقع نیستن چون همین ادمااگه چندروزدرکناردیگری وبه اصطلاح بامعشوق زندگی کنن خیلی زودخسته میشن والتهاباتشون به یه خاکسترسردتبدیل میشه,عشق واقعی درسایه ی وصل هم کمرنگ نمیشه چون دوتاعاشق فقط به فکررضایت طرف مقابل هستن وای طوریه که سالهاکنارهم زندگی میکنن بااشکهای دیگری اشک میریزندوباخنده هاش میخندن وبادردهاش دردمیکشن و خلاصه خودشونو وقف میکنن...
تبادل
لینک هوشمند
