من می خواهم زندگی ام را نقاشی کنم

کسی نیست ابرها سیاه و سرگردان اند

باران نمی بارد

باد نمی وزد

خورشید هست اما لبخند نمی زند

خاکستری بودن آرزوهایم برای شکستن مه چشمانم کافی نیست

خورشید غروب می کند آرزوها در سیاهی فرو می روند

ومن در بی کسی....

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

               چشمانم را دوست دارم چون برای تو گریه می کند                    
زبانم را دوست دارم چون از لحظه های با تو بودن می گوید.
اشک را دوست دارم چون فقط برای تو می ریزد
یادها را دوست دارم چون فقط با خاطرات تو زنده اند
قلم را دوست دارم چون فقط از تو می نویسد
دنیا را دوست دارم چون فقط در کنار تو رویایی می شوند
گل را دوست دارم چون همیشه بوی تو را دارد
وقا را دوست دارم چون همیشه از وفا داری تو می گوید
آرزو را دوست دارم چون آرزوی رسیدن به تو را دارد
عاشقی را دوست دارم چون عاشقانه دوستت دارم

ای دوست دلت همیشه زندان من است آتشکده عشق تو از آن من

 است آن روز که لحظه وداع من و توست آن شوم ترین لحظه پایان من

 است

خدایا.......

دستانم خالی اند ودلم غرق در آرزوها............

یا به قدرت بی کرانت دستانم را توانا گردان.............

یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن................

قبل از اینکه به کسی بگی : ” دوستت دارم …”
خوب فکراتو بکن…
چون شاید چراغی رو تو دلش روشن کنی…
که خاموش کردنش به خاموش شدن اون بیانجامه

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد …

کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد …

کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم

و دردهایم را به گوش تو میرساندم… بدون تو عاشقی برایم عذاب است

میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم…

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم…

میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود

میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت

در همین حوالی کسانی هستند که تا دیروز

میگفتند  بدون تو نفس نمی توانم بکشم

اما امروز در آغوش دیگری نفس نفس میزنند..............

خیلی دوووووووووووووست دارم آرزو جونم

همیشه در قلب منی

ایکاش پیشم بودی

یاد قلبت باشد؛ یک نفر هست که این جا بین آدم هایی، که همه سرد و غریبند با توتک و تنها، به تو می اندیشد
و کمی، دلش از دوری تو دلگیر است....مهربانم، ای خوب!یاد قلبت باشد؛ یک نفر هست که چشمش ،
به رهت دوخته بر در مانده و شب و روز دعایش اینست؛
زیر این سقف بلند، هر کجایی هستی، به سلامت باشی و دلت همواره، محو شادی و تبسم باشد...
مهربانم، ای خوب!
یاد قلبت باشد؛
یک نفر هست که دنیایش را،
همه هستی و رؤیایش را، به شکوفایی احساس تو، پیوند زده
و دلش می خواهد، لحظه ها را با تو، به خدا بسپارد....
مهربانم، ای خوب!
یک نفر هست که با تو
تک و تنها، با تو
پر اندیشه و شعر است و شعور!پر احساس و خیال است و سرور!مهربانم، ای یار، یاد قلبت باشد؛
یک نفر هست که با تو، به خداوند جهان نزدیک است
و به یادت، هر صبح، گونه سبز اقاقی ها را
از ته قلب و دلش می بوسد
و دعا می کند این بار که تو
را دلی سبز و پر از آرامش، راهی خانه خورشید شوی
و پر از عاطفه و عشق و امید
به شب معجزه و آبی فردا برسی
یاد قلبت باشد......
مهربانم ای خوب!
دوستت دارم

چقدر طولانی گذشت...

رفتنت از اتاقم،از پله ها...

 پیوند بازوانت با تن من...

دست تکان دادن آخر...

به امید دیدار گفتن و...

بسته شدن در....

وای...

وای که چقدر دردناک است

 عبورت،رفتنت...

و باز من میمانم و

 ثانیه شماری برای دیدار دوباره تو!

** دخمل خانوم عاشق **

دنیا جای کوچکی ست

باور کن

هر کجا هستي ، باش

برای با تو بودن کافیست

چشمانم را ببندم

نامت را صدا کنم

و دل بسپارم به صدای قلبم

آنگاه یک دل سیر نگاهت کنم

و غرق شوم

در زلال رنگ روشن نگاهت

چه حس نابی ست

تازه شدن زیر باران عشق

آن هنگام که بسان نسیمی بر من می باری...

گریه نکن میمیرمــــــ ، تموم میشن نفسهامـــــ

خدا کنه نبینمـــــــ،دستِ تو نیست تو دستامــــــ

گریه نکن اشکهــــای تو آتیش به جونم می زنهـ

تنهـــــا شــــــــدن ســـهم تو ِ آوارگی سهم منهـ

از غم خبری نبود اگر عشق نبود

دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود ؟

بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود

 این دایره ی کبود ، اگر عشق نبود

از آینه ها غبار خاموشی را 

 عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود ؟

در سینه ی هر سنگ دلی در تپش است 

 از این همه دل چه سود اگر عشق نبود ؟

بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود ؟ 

 دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود

از دست تو در این همه سرگردانی

 تکلیف دلم چه بود اگر عشق نبود ؟